گزارش نمایشگاه مواد شوینده ،پاک کننده ،بهداشتی و سلولزی و صنایع وابسته
بیست و نهمین نمایشگاه ایران بیوتی و کلین در قبضهی لوازم آرایشی
گزارشی از نمایشگاه شوینده را در میکروسکوپ بخوانیم : پس از دو سال شیوع کرونا امسال نمایشگاه ایران بیوتی و کلین توانست به وضعیت سال ۱۳۹۸ از لحاظ کمی و کیفی برگردد و حتی از آن نیز پیشی گیرد. اما حضور پررنگ لوازم آرایشی نسبت به بقیهی محصولات در این نمایشگاه نگرانیهایی را به دنبال داشته است که یکی از آنها، رشد بیرویهی این بخش، بدون وجود زیرساختهای لازم در کیفیت محصولات، برندینگ و بازاریابی برای رقابت با برندهای قدرتمند خارجی است.
به گزارش نشریهی اقتصاد و نمایشگاه، بیست و نهمین نمایشگاه ایران بیوتی و کلین 1401، با حضور 279 شرکت داخلی و 14 شرکت خارجی از 8 کشور آلمان، فرانسه، اسپانیا، سوئیس، ویتنام، ترکیه، روسیه و هندوستان برگزار شد که در مقایسه با سال پیش که هنوز کشور درگیر همهگیری کرونا بوده و تنها 173 شرکت داخلی در این نمایشگاه حضور داشتهاند، رشد قابل توجهی هم از نظر کمی و هم کیفی داشته است. حتی در مقایسه با سال 1398 که پیش از همهگیری کرونا بوده و نمایشگاه با تعداد ۲۳۸ شرکت داخلی برگزار شده بود، رشد خوبی نشان داده است. با این حال تعداد شرکتهای خارجی نسبت به سال ۱۳۹۸ و پیش از آن کاهش داشته که از محدودیت فعالیت شرکتهای خارجی در ایران به دنبال تحریمها و ممنوعیت واردات محصولات آرایشی و بهداشتی نشان دارد.
از ۸ سالن نمایشگاه، ۵ سالن به وسایل آرایشی اختصاص داشته که نشان از فعالیت گسترده در این بخش به دنبال ممنوعیت واردات لوازم بهداشتی داشته است. اما افزایش تعداد تولیدکنندگان لوازم آرایشی لزوماً به معنای ارتقاء این صنعت نیست، به ویژه آن که ۶ سال پیش ممنوعیت واردات این اقلام بسیار سریع و بدون رایزنی با اتحادیهها و متخصصان این صنعت و بررسی اثرات و پیامدهای آن اتفاق افتاده بود. بنابراین گرچه زمان زیادی به طول انجامید تا تولیدات آرایشی داخلی بتوانند جایگاهی در بازار بیابند، هنوز عموماً از رقبای بینالمللی خود عقبتر هستند.
قطعاً ممنوعیت واردات لوازم بهداشتی گرچه به دلیل محدودیت ارز اتفاق افتاده است، فرصتی در اختیار تولیدکنندگان برای رشد و پویایی قرار داده است، اما رشد، نوآوری و رقابتی که بتواند در نهایت به نفع هم تولیدکننده و هم مصرفکننده تمام شود، نیاز به بستر و زیرساخت مناسب دارد.
حضور وسیع تولیدکنندگان لوازم آرایشی در بیست و نهمین نمایشگاه ایران بیوتی و کلین، گرچه در نگاه اول میتواند باعث خرسندی از تعدد تولیدکنندگان و خودکفایی در این زمینه باشد اما با نگاهی عمیقتر درمییابیم که تعداد برندهای مطرح داخلی که توان رقابت با برندهای قدرتمند خارجی را دارند محدود هستند و اگر پشتوانهی تحقیقات و توسعه در کنار برندسازی معتبر و بازاریابی هوشمندانه در این بخش از صنعت وجود نداشته باشد، به زودی شاهد تعطیلی بخش قابلتوجهی از این تولیدکنندگان خواهیم بود که به معنای بیکار شدن نیروهای متخصص و آسیب غیرقابل انکار به اقتصاد کشور خواهد بود.
به راستی زمانی که ممنوعیت واردات لوازم بهداشتی اتفاق افتاد تا چه حد توان تولید تمامی اقلام آرایشی در کیفیتی رقابتی با محصولات معتبر خارجی وجود داشت؟ و امروز تا چه میزان محصولات داخلی توانستهاند نیاز داخل را برآورده سازند؟ آن هم در کشوری که بزرگترین مصرفکنندهی محصولات آرایشی در منطقه است. و اگر زمانی ممنوعیت واردات این اقلام برداشته شود، آیا تولیدات داخلی توانستهاند آن چنان رضایتمندی و وفاداریای در مصرفکننده ایجاد کنند که به سمت مصرف محصولات خارجی باز نگردد؟ و اگر همین حالا محصولات داخلی میتوانند نیاز داخل را برآورده سازند، چرا قاچاق برندهای خارجی هنوز به میزان قابلتوجهی وجود دارد؟
پاسخ به این سؤالات از سوی مسئولان و سیاستگذاران صنعت آرایشی و بهداشتی شاید بتواند به رشد و کمبود عقبافتادگیهای این صنعت کمک کند و آیندهی بهتری را برای این محصولات چه در بازار داخل و چه بازارهای بینالمللی رقم زند.